Una sa lahat, salamat kasi nagtiwala ka at ibinahagi mo ang kwento mo. Hindi madali ang mag-open up tungkol sa ganitong bagay, lalo na kung minsan kahit tayo mismo nalilito sa sarili nating nararamdaman.

Gusto kong sabihin agad ito:
Love is Love. Hindi ito nasusukat kung straight ka, gay, o ano pa man. Hindi porke na-in love ka sa isang gay man, automatic bakla ka na rin. Hindi ganun kasimple ang puso ng tao.

Minsan kasi, gusto natin lagyan ng label lahat, straight, gay, bi. Pero totoo, hindi lahat ng kwento ng pagmamahal kasya sa mga kahon na ‘yan. Ikaw pa rin ‘yan, at hindi nagbabago ang pagkatao mo dahil lang may minahal kang hindi pasok sa nakasanayan ng lipunan.

Tanong mo, “Bakla na rin ba ako?”
Ang sagot: Hindi ko pwedeng sabihin kung ano ka, kasi ikaw lang makakasagot niyan sa sarili mo. Pero ang malinaw, may minahal ka, at minamahal ka niya pabalik. At halos isang taon na kayong magkasama. Kung hindi ba ‘yon tunay at valid, ewan ko na lang.

At kung sakaling dumating ang araw na gusto mong maglagay ng label sa sarili mo, nasa ‘yo ‘yon. Pwede mong sabihing straight ka pa rin na nagkataong na-in love sa isang lalaki. Pwede mong sabihing bi. Pwede ring wala kang ilagay na label at basta mo na lang sabihing: “Mahal ko siya.”

Alam mo, ang tapang mo. Kasi hindi lahat ng lalaki kayang yakapin ang ganitong klaseng pagmamahal. At para sa partner mo, napakalaking bagay na may kasama siyang handang tumindig sa tabi niya, hindi dahil sa label, kundi dahil pinili mo siya.

Kaya ang sagot ko: Huwag kang matakot sa salitang “bakla.” Huwag kang matakot sa tingin ng iba. Ang mahalaga, masaya ang puso mo, at totoo ang pagmamahal niyo. Dahil sa huli, hindi labels ang magpapatibay sa inyo, kundi ang araw-araw ninyong pagpili sa isa’t isa.

Kapatid, proud ako sa ‘yo.


Jerry Shangyin
FTS Lobo Organization Inc. Officer